Er was geen opvolging voor het bedrijf van Hofman en Frans had inmiddels de cursus voor aannemer afgerond. Het besluit was gevallen dat Frans voor zichzelf ging beginnen met timmeren. Inmiddels had hij zijn vrouw Dien leren kennen en samen gingen ze ervoor. Hij kocht een perceel grond welk bij het kadaster als Hosté bekend stond. Inmiddels wisten veel klanten wel wie aannemer Frans Hosté was. Samen met Hendrik (metselaannemer) vormden ze een bouwteam. Belangrijke kenmerken voor die tijd waren degelijkheid, kwaliteit en gemoedelijkheid. Een gedeelte van het woonhuis diende als werkplaats en werd dan ook als zodanig ingericht. De keukendeur moest worden opengezet als er planken werden geschaafd of gezaagd. De houtkrullen lagen overal door het huis. Dien moest dan ook geregeld de helpende hand bieden.
Over ons
De inschrijving bij de KVK stamt uit 1910. Aannemer B. Hofman (bijnaam Prins) was destijds gestart met een bedrijf waar voornamelijk landbouw werktuigen werden gemaakt (houten karren met houten wielen). Destijds was het houtbewerkingsvak zeer divers dus andere soorten timmerwerkzaamheden werden ook gedaan. Het bedrijf is rond 1950 overgenomen door Frans Klein Gunnewiek. Hij werkte als timmerman bij buurman en aannemer B. Hofman (Prins).
De familie Klein Gunnewiek was ondertussen aardig uitgebreid. Er werd een werkplaats naast het woonhuis gebouwd. Frans en Dien hadden inmiddels 6 kinderen, 2 jongens en 4 meisjes. Na een drukke werkweek was het gebruikelijk dat zondags na de kerk de openstaande rekeningen werden betaald. Deze stonden in de regel op sigarenkistjes of op een plank geschreven. Het afrekenen gebeurde onder het genot van een sigaar en een stevige borrel bij Frans en Dien rond de keukentafel.
Waren de gebruikte materialen en uren in het weekend overgeboekt dan werd de plank in de werkplaats afgeschaafd en weer gebruikt voor de volgende betaalopdracht. Er was veel klantenwerk, nieuwbouw en boerenwerk. Na eerst een tijd bij een ander te hebben gewerkt kwam in de jaren 70 zoon Willie in het aannemersbedrijf. Er werden grotere bouwwerken aangenomen. Frans nam telkens kleine stapjes terug, al was dat wel lastig voor hem.
Toen werd Hendrik (metselaannemer) plotseling ernstig ziek en overleed korte tijd erna. Het metselbedrijf werd overgenomen opdat goed gekwalificeerd personeel niet verloren ging. Mede onder leiding van zoon Willie kwam het bedrijf tot een sterke bloei en maakte een regelmatige omzetgroei mee. Er werden flinke investeringen gedaan in uitbreiding van werkplaats, opslag, machines en personeel.
Het was crisis in de bouwnijverheid van 1982-1983. Er werd geleerd om niet in problemen maar in uitdagingen te denken. In de beginjaren van 1990 werd besloten tot aandelen overdracht en naamsverandering van het bedrijf in Bouwbedrijf Gunnewiek B.V. Vader Frans trok zich geleidelijk aan terug binnen het bedrijf. Juist op het moment dat ze samen wat meer van de vrije tijd konden gaan genieten kwam Dien te overlijden. Vader Frans is 80 jaar geworden. Hij had maar één hobby: timmeren!
In 2010 hebben wij een mijlpaal bereikt van het 100-jarig bestaan. Dit hebben wij gevierd met het personeel en partners en een deel van de familie. Een weekend lang zijn we weg geweest naar het zuiden van Nederland en België.
